27 Aralık 2010 Pazartesi
kızgın
En çok da kendi kendine kızması yok mudur insanın felaket bir şey doğrusu. Evet kedime çok fazla kızıyorum bu aralar. Ne bekliyordun sanki diyorum insanın bile bile olmayacak düşler peşinde koşması, salaklık mı yoksa aptallık mıdır? Evet kendime kızıyorum kimseler alınmasın üstüne, gerçekleşmeyecek hayallerime, düşlerimde yaşattığım kahramanlara bu kızgınlık onlar beni inandırdı ben de kandım işte. O kadar kandırılmış, mağlubiyetlere alışkın, yenilgiye tutsak, kızgın bir ben var. Hepsinden kötüsü ise bir türlü saklanamayan üzgünlük. Dişlerim bileniyor, kaşlarım yine gergin ama kimseler alınmasın bu duruma ben kendime kızgınım. Kötülere kızgınım, sizin değerinizi bilmeyenlere bu kızgınlığım. Yok yok ben kendime kızgınım sadece kendime
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder