,

Varlığından haberdar olmadığımız nice insanlar gelmiş geçmiş dünyadan.Çok büyük olasılıkla çoğumuzda onların safına katılacağız. Aslında bahsetmek istediğim durum bu değil. Zaten herkes bir şeyler bıraksa o zaman da bir tekdüzenlik olacaktı.Fakat yaşarken yalnızlar var bir de... İnsanları veli ve deli yapan belkide tek faktör de bu olsa gerek. Bu 2 uç belkide yakın noktaya giderken yaşanılan sürecin en büyük ortak yönüdür değer verilmeme, anlaşılmama, ve de yalnızlığa mahkum olma. Çevrenizde ki insanların yüzlerine bir bakın ve onlarda bir şeyler aramaya çalışın ufakta olsa bir hediye verin güzel sözlerle kendilerinin değerli hissedilmesini sağlayın.Çünkü bu kişilerden malesef çok azı veli olabiliyor. Diğerleri ise hayata küsmüş, yalnızlığa terk edilmiş, garipler olarak kalıyor.Gariplik zordur öksüzlük gibi...Doya doya gülemez, hiçbirşeyi düşünmeden yaşayamaz, güzel giderken bir şeylerin kötü olacağı hissinden kendini sıyırıp atamaz azıcık merhametli olmakta fayda var azıcık insan olmakta fayda var.İnsana insan olduğu içi değer vermekte fayda var...